Ali Berk İdil

Girizgâhsız konuşamaz olduk. Her yerde bir kamyon methiye düzmeden kimseye soru soramaz, iyi niyetimizi belgelemeden, şahitlerin huzurunda çok düzgün bir biçem tutturmadan eleştiri veremez

Normalde Dağarcık Türkiye’de yazılarımı akademik olmayan konulardan seçmeye çalışıyorum. Yeterince uzmanlaşamamak da fazla uzmanlaşmak da aynı hastalığın farklı seyreden halleri gibi olduğundan uzmanlaşmaya çalıştığım

Bir bilen mutlaka teyit eder diye teyitçilik moda olmuştu biliyorsunuz. Hangi iddianın doğru, hangisinin yanlış olduğunu söyleyen metaepistemolojik otoriteler vardı her yerde. Binlerce yıllık

ABD seçimleri, özellikle de başkanlık seçimleri, bazılarına sürpriz oldu. Başkanı belirleyecek 7 kilit eyalet vardı (Arizona, Georgia, Michigan, Nevada, North Carolina, Pennsylvania, Wisconsin) ve

Diamond Tema ve Asrın Tok arasında “şeriat” konulu bir münazara oldu. İnternetten yayımlanan bu tartışmanın normalde felsefecilerin ve ilahiyatçıların alışık olduğu türde bir ateizm-teizm

Herkes “yapısal reform” diye bir şeyden söz ediyor. Hatta bu gizemli kavram bir sıra o kadar dillere pelesenk olmuştu ki o dönemin Hazine ve

“Çok fazla düşünüyorum” diyen insanları işitmiş olabilirsiniz. Herkes çok düşündüğünü söylüyor. Çok kafaya takıyorlarmış. Bu düşünmek işi yüzyünden uyku tutmuyor ve hatta Allah sizi

Meşhur bilim kurgu dizisi Doctor Who’da geçen bir sahne var, Doktor ve yol arkadaşı zaman yolculuğuyla Van Gogh’u kendi tablolarının bulunduğu Museé d’Orsay’e götürürler.