Ali Berk İdil

Bir bilen mutlaka teyit eder diye teyitçilik moda olmuştu biliyorsunuz. Hangi iddianın doğru, hangisinin yanlış olduğunu söyleyen metaepistemolojik otoriteler vardı her yerde. Binlerce yıllık

ABD seçimleri, özellikle de başkanlık seçimleri, bazılarına sürpriz oldu. Başkanı belirleyecek 7 kilit eyalet vardı (Arizona, Georgia, Michigan, Nevada, North Carolina, Pennsylvania, Wisconsin) ve

Diamond Tema ve Asrın Tok arasında “şeriat” konulu bir münazara oldu. İnternetten yayımlanan bu tartışmanın normalde felsefecilerin ve ilahiyatçıların alışık olduğu türde bir ateizm-teizm

Herkes “yapısal reform” diye bir şeyden söz ediyor. Hatta bu gizemli kavram bir sıra o kadar dillere pelesenk olmuştu ki o dönemin Hazine ve

“Çok fazla düşünüyorum” diyen insanları işitmiş olabilirsiniz. Herkes çok düşündüğünü söylüyor. Çok kafaya takıyorlarmış. Bu düşünmek işi yüzyünden uyku tutmuyor ve hatta Allah sizi

Meşhur bilim kurgu dizisi Doctor Who’da geçen bir sahne var, Doktor ve yol arkadaşı zaman yolculuğuyla Van Gogh’u kendi tablolarının bulunduğu Museé d’Orsay’e götürürler.

Komplo teorileri, dezenformasyon, “post-truth”, teyitçilik ve benzeri meseleler hiç dilden düşmüyor. Herkes ya komplo teorilerine kanmakla suçluyor birbirini ya da kuzu kuzu kendisine söylenene

Cumhuriyet’in ne demek olduğuna dair hepimizin bir fikri var sanırım. En basit ve hatta en ucuz biçimde anlamak isteyenler Cumhuriyet’i padişahın yokluğu ve bazen