Tayfun Özkaya

2006 yılında köylünün tohumluk satmasına yasak getiren tohumculuk kanununa eleştiriler getirdiğimizde o zaman Türkiye kökenli bir tohum şirketinin sahibi bize yerli şirketlerin piyasaya hâkim

Glyphosate büyük tohum ve tarım zehirleri şirketleri tarafından üretilen bir ot öldürücü (herbist) ilacın (zehir demeliydik) etken maddesi. Yani çiftçiler bunu bu isimle almıyorlar.

Dolandırılanların çoğunun ortak özelliği nedir sizce? Kendilerine sunulan şeyi kaçırılmaz bir fırsat olduğunu düşünüp başkaları ile bu yüzden paylaşmamaları. Tabii kişiden kişiye konunun değişmesi

Dikkatimi çekmişti. Bir kahvede “çayınız taze mi? veya “biranız soğuk mu?” diye sorduğunuzda cevap “normal, abi” ise o çay bayat, bira ise ılık oluyordu.

Tarım zehirleri köylüler arasında gerçek bir egemenlik kurmuş. Geçen hafta Marmaris köylerinde dolaştık. Köylülerin çoğu tarım zehirlerini epeyce bilgisizce ve kontrolsüz kullanıyor. Örneğin birkaç

Baştan söyleyeyim ki kadercilikten yana değilim. Eğer böyle bir şey olsa idi, insanın dünyada hiçbir sorumluluğu olmazdı. Dahası İslam anlayışı içinde düşünülen Mutezile anlayışı

Daha önce bu konuyu yazmıştık. Akdeniz Üniversitesinin tarım ilaçları konusundaki araştırması yeni bilgiler getirdi. Yeniden ele almak şart oldu. Albert Einstein “Arılar yok olursa

Tekrarlayalım. Dev işletmelerle bu tür yeni ve insandan insana yayılma özelliği kazanan kuş gribi veya domuz gribi arasında sıkı ilişkilerin olduğu bir gerçektir. Örneğin

2006 yılında köylünün tohumluk satmasına yasak getiren tohumculuk kanununa eleştiriler getirdiğimizde o zaman Türkiye kökenli bir tohum şirketinin sahibi bize yerli şirketlerin piyasaya hâkim

Obama ABD’nin Küba’ya uyguladığı ambargo politikası ile (Kübalılar kuşatma terimini tercih ediyorlar) şu ana kadar bir netice alamadıkları için (yani Küba’ya diz çöktüremedikleri için)