ABD, Avrupa’nın ekonomik ve askeri güç odaklarının bölünmüş olmasını tercih etmiştir. Bugün Avrupa’da yükselmesi muhtemel hegemon bir güç bulunmamaktadır. Bu durum ABD’nin Avrupa stratejisinin başarıya ulaştığını ve yeni bir Avrupa stratejisinin gerekliliğini göstermektedir. Yeni strateji Avrupa’daki ABD askeri varlığının azaltılması, NATO’nun Avrupalılaştırılması ve Avrupa güvenliğinde Avrupalıların mali ve askeri anlamda daha çok sorumluluk almasıdır. Örneğin, ABD’nin Avrupa’da yaklaşık yüz bin askeri bulunmaktadır. Büyük bir bölümü Almanya’dadır. Bu sayı azaltılmalıdır. Bununla birlikte, Almanya savunma bütçesini arttırmalıdır (Logan ve Shifrinson 2024).
NATO’nun ‘‘Avrupalılaşması’’ Alman düşünce kuruluşları tarafından da ileri sürülmektedir. Bu görüşlere göre ABD Avrupa’ya nükleer güvenlik ve donanma ile denizlerde güvenlik sağlamaya devam edecektir lakin Avrupa’daki kara kuvvetlerinde azaltmaya gitmesi beklenmektedir.
Avrupa’nın ekonomik ve askeri tehdit unsuru olmadığı bir konjonktürde ABD Avrupa güvenliğindeki rolünü azaltmak istemektedir. Böylesi bir bağlamda ABD’nin Avrupalılara daha fazla sorumluluk vermekten endişe etmesine de gerek yoktur (Weber ve Ross 2025, Quis ve Schütz 2025).
Amerika’nın kaynakları kısıtlıdır. Strateji sınırlı kaynakların etkin bir şekilde kullanılması ve yönlendirilmesidir. Amerika için Çin stratejik öncelik olmaya devam etmektedir. Trump yönetiminin Avrupa meselelerinde mali ve askeri sorumluluğu asgari seviyeye düşürmek istemesi bu bağlamda değerlendirilmelidir.
Kaynakça
Logan J., Shifrinson, J. (2024). A Post-American Europe. Cato Institute.
https://www.cato.org/commentary/post-american-europe
Weber, G. & Ross, J. (2025). Untangling the Transatlantic Knot: Germany, France, and the United States. German Council on Foreign Relations.
Quis, H. & Schütz, T. (2025). Untangling the Transatlantic Incentive Trap: Europe’s Plan and America’s Contribution. Bertelsmann Stiftung.