Tyrona Milli Parkı, Kolombiya’nın kuzeyinde, Sierra Nevada de Santa Marta’nın eteklerinin Karayip Deniziyle buluştuğu bölgede, 30 kilometrekare deniz, 150 kilometrekare arazi alanını kapsayan bir koruma alanıdır. Palmiye ağaçlarının gölgelediği bakir kumsalları, kıyı lagünleri, yağmur ormanları ve zengin biyolojik çeşitliliği ile tanınır. 770 bitki, 108 memeli, 300 kuş türünü barındıran parkta, Mantolu Uluyan Maymun, Oncilla (Benekli Kedi, Kuzey Kaplan Kedisi, Tigrillo), geyik ve 70’den fazla yarasa türü yaşar. Dünyada nesli tükenmekte olan Pamuklu Maymunun (Cotton-top Tamarin) hala var olduğu son yerdir. Park alanında 16. yüzyıla kadar antik insan yerleşimine dair kanıtlar bulunmaktadır. Pueblito kalıntılarının merkezinde, Tyrona uygarlığı tarafından inşa edilen teraslar ve yapıların yer aldığı orman patikalarından ulaşılan bir arkeolojik alan yer alır.
Sabah aracımız bizi alıyor ve 10 dakikada Tayrona Ulusal Parkının girişine geliyoruz. Parkta yapılabilecek popüler turlardan biri olan, Arrecife’den- Cabo San Juan’a kadar parkın ana plajlarını kapsayan yürüyüşü yapacağız. Pasaport kopyalarımızla birlikte giriş ücretlerimizi ödedikten sonra aracımızla biraz daha ilerleyip yürüyüş yolunun başlangıcına dek geliyoruz. Parkın girişinde, acil müdahaleler için çok sayıda sağlık kabini dikkati çekiyor. Önce tahta platformdan, sonra orman içindeki çamurlu patika yoldan dere tepe yürümeye başlıyoruz.
Canaveral sahiline çıkmayıp Arrecife yönüne devam ediyoruz. Yol üzerindeki bir levhadan “Titi Maymunu, Mavi Gagalı Curascow (Ağaç tavuğu), Mabuya Mabuya türü kertenkele”nin parkın sakinlerinden olduğunu anlıyoruz. Arrecife bölgesinde sahildeki kayalıklardan yürüyoruz. Zaman zaman kayalıklara tırmanıp inerek, ormanlık alanda çamurlara bata çıka, fotoğraf-video için duraklayarak yola devam ediyoruz.
Kayalarda renkli kırkayak, yerde uzun kuyruklu çizgili kertenkeleler, ağaçlarda maymunlar görüyoruz. Yol boyu gördüğümüz tabelalar hep İspanyolca. Sadece yüzmenin yasak olduğu yerlerde “100’den fazla insanın boğulduğu ve istatistiğin bir parçası olmamamızı” yazan uyarı tabelası İngilizce ve diğer dillerde yazılmış. Playa Arrecife bölgesine geliyoruz. Burada Teyku yerlilerinin sattığı taze kokonat suyu içerek kısa bir mola veriyoruz.
Arrecife bölgesi konaklama ve restoran hizmetlerinin bulunduğu, güçlü dalgalardan dolayı yüzmek için uygun olmayan bir bölge. Jacobo Bermudez kamp ve restoran alanından geçiyoruz, yürümeye devam ederek Playa Arenilla’ya geliyoruz.
Buradaki tabelada “Piscina 10 dk, Cabo San Juan 30 dk” yazıyor. Parktaki yürüyüşümüzün başlangıcından itibaren 2.5 saatte Piscina’ya geliyoruz. Burası sakin bir kumsal plaj, denizi güzel, gerçekten havuz gibi. Çok terledik ve yorulduk. Kendimizi kısa bir süre için denize atıp serinledikten sonra yürümeye devam ediyoruz.
Piscina’dan Cabo San Juan 2 km mesafede görünüyor. Bunlar, peş peşe sıralanan koylar olsa da çamurlu zorlu geçişli patikalardan Cabo’ya ulaşmamız 1 saati buluyor.
Cabo San Juan del Guia’da, milli parkın sembolik fotoğraflarında gördüğümüz gibi, iki koy arasında uzanan yarımadanın üzerinde saz çatılı kulübeyi görüyoruz. Kumsal sahili gölgeleyen palmiye ağaçları ile en güzel fotoğrafı burası veriyor.
Sahili kalabalık, yüzen çok. Plajın giriş tarafında restoran, yiyecek içecek büfeleri var. Kulübenin olduğu tepeye çıkıyor, çepeçevre manzaranın yukarıdan görünümünü çekiyoruz.
Tepeden inip diğer yöne doğru biraz daha yürüdükten sonra denize girip dinleniyoruz.
Geldiğimiz yoldan dönüşe geçiyoruz. Bu kez fotoğraf çekmediğimiz ve patikaları öğrendiğimiz için daha hızlı davranıyoruz, ancak yine de sıcak havada yürümek çok zor oluyor.
Cabo ile Piscina arasını bu kez yarım saatte geçip, Piscina’dan 5 km mesafedeki otoparka 1.5 saatte geliyoruz. Yani hiç duraksamadan hızlıca yol aldığımız halde, dönüşümüz 2 saati biraz geçiyor. Dönüş yolunda Uluyan Maymunları yüksek ağaçların tepelerinde görüyoruz, oldukça güçlü sesleriyle kükrüyorlar. Sabah 9 civarı başlayıp öğleden sonra 4’e kadar, deniz molası dışında durmadan yaptığımız bu yorucu yürüyüşü tamamlıyoruz ve aracımızla otele dönüyoruz. Kolombiya seyahatinin en zorlu kısmı burasıydı.
