Arap Baharı’nın baş döndüren ılık rüzgarında, Arap dünyası yeniden şekillenirken Başbakan Tayyip Erdoğan pembe düşler görmeye başlamıştı. Bir yandan ABD’nin talimatını yerine getiriyor, diğer yandan da ‘bir koyup beş alma’ peşinde koşuyordu. Ancak son zamanlarda bir hüzün var Başbakanın yüzünde. Üzüntü, korku ve kızgınlık karışımı bir şey… Çünkü onu Suriye’deki bataklığın sorumlusu yapan ABD ondan uzak durmaya başladı. Destek verir gibi görünen Avrupa ülkeleri ise zaten, kedinin fareyle oynadığı gibi oynuyorlar AKP hükümetiyle…
Oysa Başbakanımız bunları hiç hak etmedi!
Çünkü o bugüne kadar ABD tarafından planlanan Büyük Ortadoğu Projesi’nin uygulayıcısı olmakla övünmüş ve kendisine verilen bu görev doğrultusunda Suriye’de iç savaş çıkarmak için büyük bir emek harcamıştı.
Allahı var! Emekleri de boşa gitmedi! Suriye bir kan gölüne dönüverdi.
O, sadakatini göstermek için Müslümanlığını bile bir yana bırakarak Hıristiyan ABD’nin Suriye’deki taşeronluğunu üstlendi. Onun gayretleri ve ABD’nin desteği sayesinde Müslüman Suriyeliler´in on binlercesi canından, yüz binlercesi de yerinden yurdundan oldu.
Daha ne olsun?
Tayyip Erdoğan Başbakanımız, «Bu ABD de başka ne istiyor?” diye sorsa haksız mı yani?
Katliamsa katliam, sürgünse sürgün…
Ama işte ABD bu; günü gününe uymaz. Kullandığı kadar kullanır, işine gelmediği yerde de strateji değiştirir. Hatta isterse tuvaletin suyunu çekerek insanı atıverir istenmeyen çukurlara…
ABD yine bunun benzerini yapıyor; Başbakanımız onun her dediğini yerine getirmişken, o tutuyor Suriye ve İran yönetimleri ile yakınlaşmaya ve anlaşmalar yapmaya çalışıyor.
Başbakanımız üzülmesin de ne etsin?
Sırf Obama istedi diye, İran’la düşman olma pahasına Malatya’ya -İsrail’i İran’dan koruyacak- bir ‘füze kalkanı’ kurduğuna mı yansın…
Yoksa, Esad’la can ciğer kuzu sarması iken, ABD’den aldığı bir telefonla Esad’ın en büyük düşmanı olmasına mı…
«Dost most anlamam! Yarından tezi yok Esad senin düşmanındır!” diye eline yol haritası veren Obama değil miydi?
Erdoğan’ın bir gecede kendisine düşman olması üzerine Esad’ın; «Her şeyi beklerdim de, Erdoğan’ın bir gecede beni satacağını beklemezdim,” dediği yer aldı basında…
Bu Esad biraz saf galiba…
İstediğinde ülkeleri bölen, liderleri alaşağı eden, istediği ülkeye istediği yönetimi getiren, gözünü kırpmadan milyonların ölümüne yol açabilen bir gücün, Erdoğan’a her istediğini yaptırabileceğini nasıl olur da düşünmez?
ABD’nin emrindeki bir ülke, onun sevmediği bir ülkeyle dost olabilir mi hiç?
****
Tayyip Bey ABD’ye yüksek sadakatle bağlı bir dost! Suriye konusundaObama’dan aldığı talimata öylesine sarıldı ki, Esad muhaliflerine o dakika Türkiye’den destek yağdırmaya başladı. Bu sadakat elbette ABD’nin çok hoşuna gitti başlangıçta.
Ama zaman ilerledikçe gördüler ki, Erdoğan vur deyince öldürüyor ve kendi hesabına bazı düşler görüyor…
İşte o an Obama, Erdoğan’a mesafeli durmaya başladı.
Ve hemen eline beyzbol sopasını alıp, Tayyip Erdoğan’la telefon konuşması yaparken fotoğraf çektirdi…
«Benim dediğimi aynen uygulamazsan bu sopa senin canını yakabilir!” mesajını verdi…
****
Başbakan, geçen Kasım ayından beri Obama’dan randevu bekliyor. Kuşkunuz olmasın bu randevu isteğinin amacı, Beyzbol sopasından kurtulmak…
Ve ona kendini anlatmaya çalışarak; ‘Ben aslında…’ diye başlayan mazeret cümleleriyle özür dilemek için.
Ancak Obama, Erdoğan’a randevu vermek bir yana ona başka bir darbe daha vuruyor.
Bu darbe, ikinci kez başkan seçildikten sonra ilk gezisini İsrail’e yapıyor olması…
Hem dört aydır Tayyip Beye randevu vermeyeceksin, hem de yanından geçip doğru İsrail’e gideceksin…
Yenir yutulur gibi değil…
Tayyip Bey şimdi Obama’yı karşısına alsa da, «Sen ne yapıyorsun patron? Randevu vermedin, bari yanımdan geçip İsrail’e gitme,” dese…
Ardından da herkesin duyacağı şekilde «Van minits… van minits…” diye sinirli sinirli bağırsa, haksız mı?
****
İsrail’e gidecek olan Obama, oradan göndereceği «İsrail’le Türkiye barışsın!” mesajı ile yine de Tayyip Beye bir iyilik yapabilir…
Bu çağrı Obama’nın Tayyip Erdoğan’a sunacağı bir ‘şikedir’ ve Tayyip Bey’in İsrail’e sert bir ültimatom vermesini -hem de Obama’ya rağmen- sağlayacaktır…
Obama, Tayyip Erdoğan’ın alttan alta İsrail’le kuzu sarması olduğunu çok iyi biliyor elbette. Obama biliyor ama Türkiye’de bunu hala anlamamış olanlar çok…
İşte Erdoğan, Obama’nın ‘barışın!’ çağrısı üzerine İsrail’e -ve elbetteObama’ya- sert yanıt verirse, İsrail- Erdoğan ilişkilerini anlamayan dindar kesim, «Vay bee!” diyecektir. «Şu Başbakanımız ne mübarek adam. Hem İsrail’e haddini bildiriyor ve hem de ABD’ye kafa tutuyor…”
Böyle bir çağrıdan hem Obama ve hem de Erdoğan kazançlı çıkar.
Tayyip Bey, İsrail’e (ve Obama’ya) efelenerek, İsrail’le olan yakınlığını kendisine oy verenlerden saklamış olur…
Obama da, randevu bile vermeyerek -ve de Suriye olayı nedeniyle dışlayarak- yüreğini kırdığı Erdoğan’ın gönlünü almış olur…
****
İşin trajikomik özelliği bir yana, Erdoğan’ın üç aydan uzun süredir ABD Başkanından randevu alamaması önemlidir. Bu olay ile ABD’nin başka tavırları bir arada düşünülürse, Obama, Tayyip Erdoğan’a şunları söylüyor olabilir;
«Bak Tayyip: Sen benim dostumsun ama, Suriye’de ABD adına iş yaparken fazla ileri gittin. Ben vur dedim, sen öldürdün…
Türkiye içinde de aynı şeyi yaptın. Ben sana ‘sadece ABD karşıtı olan generalleri zindana at!’ dedim, sen tuttun dışarıda general bırakmadın. Suriye ile köprüleri öylesine attın, oradaki katliamların öylesine içine girdin ki, artık geri adım atman olası değil. Oysa, ABD’nin menfaatleri için benim her zaman politika değiştirebildiğimi unuttun. Nitekim şimdi de Suriye ve İran politikalarını değiştiriyorum ve onlarla uzlaşma yoluna gidiyorum…
Dur gözlerin dolmasın hemen… Seni tamamen terk ettiğimi sanma. Seninle bugüne kadar çok iyi çalışmalar yaptık. Daha dün Irak’ta 1.5 milyon Müslüman’ı öldürürken senin bana yardımlarını unutmuş değilim. Sen benim her zaman dostum ve taşeronumsun. Bundan sonra yeni bir taşeronluk gerekirse hemen sana haber vereceğim.”
****
Yani anlayacağınız, Başbakanımız, ‘ABD beni terk ediyor!’ diye üzülmesin…
Obama kendisini kolay kolay bırakmaz.
Çünkü ABD, Türkiye’nin başında, her zaman kullanabileceği bir başbakanın bulunmasını ister…
Arap Baharı’nın baş döndüren ılık rüzgarında, Arap dünyası yeniden şekillenirken Başbakan Tayyip Erdoğan pembe düşler görmeye başlamıştı. Bir yandan ABD’nin talimatını yerine getiriyor, diğer yandan da ‘bir koyup beş alma’ peşinde koşuyordu. Ancak son zamanlarda bir hüzün var Başbakanın yüzünde. Üzüntü, korku ve kızgınlık karışımı bir şey… Çünkü onu Suriye’deki bataklığın sorumlusu yapan ABD ondan uzak durmaya başladı. Destek verir gibi görünen Avrupa ülkeleri ise zaten, kedinin fareyle oynadığı gibi oynuyorlar AKP hükümetiyle…
Oysa Başbakanımız bunları hiç hak etmedi!
Çünkü o bugüne kadar ABD tarafından planlanan Büyük Ortadoğu Projesi’nin uygulayıcısı olmakla övünmüş ve kendisine verilen bu görev doğrultusunda Suriye’de iç savaş çıkarmak için büyük bir emek harcamıştı.
Allahı var! Emekleri de boşa gitmedi! Suriye bir kan gölüne dönüverdi.
O, sadakatini göstermek için Müslümanlığını bile bir yana bırakarak Hıristiyan ABD’nin Suriye’deki taşeronluğunu üstlendi. Onun gayretleri ve ABD’nin desteği sayesinde Müslüman Suriyeliler´in on binlercesi canından, yüz binlercesi de yerinden yurdundan oldu.
Daha ne olsun?
Tayyip Erdoğan Başbakanımız, «Bu ABD de başka ne istiyor?” diye sorsa haksız mı yani?
Katliamsa katliam, sürgünse sürgün…
Ama işte ABD bu; günü gününe uymaz. Kullandığı kadar kullanır, işine gelmediği yerde de strateji değiştirir. Hatta isterse tuvaletin suyunu çekerek insanı atıverir istenmeyen çukurlara…
ABD yine bunun benzerini yapıyor; Başbakanımız onun her dediğini yerine getirmişken, o tutuyor Suriye ve İran yönetimleri ile yakınlaşmaya ve anlaşmalar yapmaya çalışıyor.
Başbakanımız üzülmesin de ne etsin?
Sırf Obama istedi diye, İran’la düşman olma pahasına Malatya’ya -İsrail’i İran’dan koruyacak- bir ‘füze kalkanı’ kurduğuna mı yansın…
Yoksa, Esad’la can ciğer kuzu sarması iken, ABD’den aldığı bir telefonla Esad’ın en büyük düşmanı olmasına mı…
«Dost most anlamam! Yarından tezi yok Esad senin düşmanındır!” diye eline yol haritası veren Obama değil miydi?
Erdoğan’ın bir gecede kendisine düşman olması üzerine Esad’ın; «Her şeyi beklerdim de, Erdoğan’ın bir gecede beni satacağını beklemezdim,” dediği yer aldı basında…
Bu Esad biraz saf galiba…
İstediğinde ülkeleri bölen, liderleri alaşağı eden, istediği ülkeye istediği yönetimi getiren, gözünü kırpmadan milyonların ölümüne yol açabilen bir gücün, Erdoğan’a her istediğini yaptırabileceğini nasıl olur da düşünmez?
ABD’nin emrindeki bir ülke, onun sevmediği bir ülkeyle dost olabilir mi hiç?
****
Tayyip Bey ABD’ye yüksek sadakatle bağlı bir dost! Suriye konusundaObama’dan aldığı talimata öylesine sarıldı ki, Esad muhaliflerine o dakika Türkiye’den destek yağdırmaya başladı. Bu sadakat elbette ABD’nin çok hoşuna gitti başlangıçta.
Ama zaman ilerledikçe gördüler ki, Erdoğan vur deyince öldürüyor ve kendi hesabına bazı düşler görüyor…
İşte o an Obama, Erdoğan’a mesafeli durmaya başladı.
Ve hemen eline beyzbol sopasını alıp, Tayyip Erdoğan’la telefon konuşması yaparken fotoğraf çektirdi…
«Benim dediğimi aynen uygulamazsan bu sopa senin canını yakabilir!” mesajını verdi…
****
Başbakan, geçen Kasım ayından beri Obama’dan randevu bekliyor. Kuşkunuz olmasın bu randevu isteğinin amacı, Beyzbol sopasından kurtulmak…
Ve ona kendini anlatmaya çalışarak; ‘Ben aslında…’ diye başlayan mazeret cümleleriyle özür dilemek için.
Ancak Obama, Erdoğan’a randevu vermek bir yana ona başka bir darbe daha vuruyor.
Bu darbe, ikinci kez başkan seçildikten sonra ilk gezisini İsrail’e yapıyor olması…
Hem dört aydır Tayyip Beye randevu vermeyeceksin, hem de yanından geçip doğru İsrail’e gideceksin…
Yenir yutulur gibi değil…
Tayyip Bey şimdi Obama’yı karşısına alsa da, «Sen ne yapıyorsun patron? Randevu vermedin, bari yanımdan geçip İsrail’e gitme,” dese…
Ardından da herkesin duyacağı şekilde «Van minits… van minits…” diye sinirli sinirli bağırsa, haksız mı?
****
İsrail’e gidecek olan Obama, oradan göndereceği «İsrail’le Türkiye barışsın!” mesajı ile yine de Tayyip Beye bir iyilik yapabilir…
Bu çağrı Obama’nın Tayyip Erdoğan’a sunacağı bir ‘şikedir’ ve Tayyip Bey’in İsrail’e sert bir ültimatom vermesini -hem de Obama’ya rağmen- sağlayacaktır…
Obama, Tayyip Erdoğan’ın alttan alta İsrail’le kuzu sarması olduğunu çok iyi biliyor elbette. Obama biliyor ama Türkiye’de bunu hala anlamamış olanlar çok…
İşte Erdoğan, Obama’nın ‘barışın!’ çağrısı üzerine İsrail’e -ve elbetteObama’ya- sert yanıt verirse, İsrail- Erdoğan ilişkilerini anlamayan dindar kesim, «Vay bee!” diyecektir. «Şu Başbakanımız ne mübarek adam. Hem İsrail’e haddini bildiriyor ve hem de ABD’ye kafa tutuyor…”
Böyle bir çağrıdan hem Obama ve hem de Erdoğan kazançlı çıkar.
Tayyip Bey, İsrail’e (ve Obama’ya) efelenerek, İsrail’le olan yakınlığını kendisine oy verenlerden saklamış olur…
Obama da, randevu bile vermeyerek -ve de Suriye olayı nedeniyle dışlayarak- yüreğini kırdığı Erdoğan’ın gönlünü almış olur…
****
İşin trajikomik özelliği bir yana, Erdoğan’ın üç aydan uzun süredir ABD Başkanından randevu alamaması önemlidir. Bu olay ile ABD’nin başka tavırları bir arada düşünülürse, Obama, Tayyip Erdoğan’a şunları söylüyor olabilir;
«Bak Tayyip: Sen benim dostumsun ama, Suriye’de ABD adına iş yaparken fazla ileri gittin. Ben vur dedim, sen öldürdün…
Türkiye içinde de aynı şeyi yaptın. Ben sana ‘sadece ABD karşıtı olan generalleri zindana at!’ dedim, sen tuttun dışarıda general bırakmadın. Suriye ile köprüleri öylesine attın, oradaki katliamların öylesine içine girdin ki, artık geri adım atman olası değil. Oysa, ABD’nin menfaatleri için benim her zaman politika değiştirebildiğimi unuttun. Nitekim şimdi de Suriye ve İran politikalarını değiştiriyorum ve onlarla uzlaşma yoluna gidiyorum…
Dur gözlerin dolmasın hemen… Seni tamamen terk ettiğimi sanma. Seninle bugüne kadar çok iyi çalışmalar yaptık. Daha dün Irak’ta 1.5 milyon Müslüman’ı öldürürken senin bana yardımlarını unutmuş değilim. Sen benim her zaman dostum ve taşeronumsun. Bundan sonra yeni bir taşeronluk gerekirse hemen sana haber vereceğim.”
****
Yani anlayacağınız, Başbakanımız, ‘ABD beni terk ediyor!’ diye üzülmesin…
Obama kendisini kolay kolay bırakmaz.
Çünkü ABD, Türkiye’nin başında, her zaman kullanabileceği bir başbakanın bulunmasını ister…
