Rollo May “ Güç ve Masumiyet” kitabında her insanın hayatında gizil olarak var olan güç seviyelerinden bahseder. Bunların ilki “”Var olma gücü”dür. Güç doğum ile verilmiştir ve güçsüzlüğün son noktası ölümdür. İkincisi kişinin kendisini onaylamasıdır. Her varlık yalnızca var olmaya ihtiyaç duymaz, kendi varlığını da onaylamaya ihtiyaç duyar. İnsan söz konusu olduğunda yalnızca fiziksel olarak hayatta kalma artık temel mesele değildir, biraz öz saygı ile birlikte hayatta kalma önemlidir. Fark edilip tanınma çığlığı, kendini onaylama ihtiyacında başlıca çığlık haline gelir. Üçüncü olarak, kendini onaylama dirençle karşılaştığı zaman, daha çok çaba gösteririz, tavrımızı güçlü kılarız, ne olduğumuzu ve neye inandığımızı açıkça ortaya koyarız, muhalefet edene bunu ifade ederiz. Bu da üçünü aşamadır, kendini ortaya koyma. Saldırganlık dördüncü aşamadır. Kendini ortaya koyma uzun süre bastırılırsa, – uzun yıllar Yahudiler ve her azınlık için olduğu gibi- tepkinin daha kuvvetli bir biçiminin ortaya çıkması eğilimi görülür.
Gülüşü, düşüncesi, bedenini herhangi bir şekildeki görünümünden ve daha fazlasından bağımsız olarak sadece ama sadece var olmak için bile ince ince yolları kazıyan, gücünü her keşfettiğinde tehdit algısının daha çok artması ve var olmak, varlığını sürdürebilmek için daha çok çaba sarf etmesi ve mücadele etmesi gerek en kalabalık ama en azınlık kadınlar…. En kalabalık ve en azınlık kadınların yerinin neresi olduğunu tayinini kendi özerkliklerine, öz saygıları ile var olmalarına tahammülü düşük düzene tepkinin kuvvetli bir çıkışı 08 Mart.
Son yıllarda kadınların sesini kısma yolu sözde kadınlara verilen önemi vurgulayan ataerki söylemleri daha çok görüyoruz. Bir gün olsun gücün sarsılabileceğine dair endişeyle yüzleşemeyen ataerki “iyi niyetli” mesajlarını, düzeni yeniden inşaa eden söylemleri ile vermeye çabalıyor ama kadınlar biliyor ki yanyana durdukça var olmaya çabamızı sadece kendi sesimiz olma çabamız değil bir grubun saygınca var olma çabasıdır.