Haksızlıklar, krizler, savaşlar, ayrımcılıklar, adaletsizlikler, tahammülsüzlükler… Bunların sonucu olarak öfke, doğal olarak oluşuyor. Öfke, negatif ve olmaması gereken bir duygu olarak algılanıyor. Öfkeyi hissedilmemesi gereken bir duygu olarak görmek yerine öfkemizi dinlememiz gerekir. Öfke bize bir şeyler söyler. Öfkenin söylediği şeylere şimdi bir kulak verelim.
Öfke bir alarm sistemine benzer. Evin de kendiliği sembolize ettiği düşünülürse, diyelim ki evinize bir alarm taktırdınız. Sebebi sizin bilginiz haricinde birinin evinize girmemesidir. Bu alarmı duymazsanız ya da çevrenizdeki komşular tarafından sesi kıstırılırsa “hırsız” bütün eşyaları götürdükten sonra durumun vahametine varırsınız. İş işten geçmiştir. Öfke insanın sınırlarını gözeten bir duygudur ve sınır aşımında kendini gösterir. Bu nedenle en işlevsel duygularımızdan biridir. Hırsız gibi fiziksel bir sınır aşımına gerek yoktur her zaman için… Haksızlıklar, adaletsizlikler, bize yöneltilen sınırı aşan kelimeler de öfke duygusu hissetmemizi sağlar ve ben bunu theremin aletine benzetiyorum. Theremin, temas etmeksizin çalınan bir müzik aletidir. Ellerin konumundan manyetik dalgalar oluşur ve ses verir. Kelimeler de insanda manyetik dalga oluşturur ve ses olarak sana geri döner. Bunun yanı sıra öfke, ikincil bir duygudur, içinde hayal kırıklıkları, üzüntü gibi birçok duyguyu da barındırır.
Biz öfkeli bir toplumuz. Süregelen yıllar boyunca haksızlıklara ve adaletsizliklere maruz kaldık, anlaşılmadık ve olağan sonucu olarak öfke hissediyoruz. Öfkeyi nasıl ifade ettiğimiz önemli; kırıp dökerek, öldürerek, denize taş fırlatarak, ya da sanat ile… İşlevsel bir şekilde ifade etme yolu ancak öfkeyi anlamaktan geçer.
Anlamak ve anlatmak… Bu kısımda kadınların işi erkeklerden daha zor. Öfkelenen kadının çirkin kadın olduğu ve feminen bulunmaması sonucuyla karşılaşıyoruz. Kadına sus, itaat et, direnme denilirken masaya yumruğunu vuran erkek olağan karşılanıyor. Öfkenin erkeğe ait bir duygu olduğu algısı var. Kadına ise öfkelenme hakkı verilmiyor.
Geçmişte anaerkil yapıyı yıkmak adına ataerkil dönemin istilasıyla kadınlar cadı olarak yaftalanmış ve yakılmıştır. Günümüzde de öfkelenen kadınlar “ayarsız” tepkiler verdiği söylenerek yaftalanıyor. Çünkü kadın öfkelenemez, eğer öfkelenirse ayarsız ve aşırı olur. Kadınların “ayarı” gülümsemek, hoş sohbet etmek, karşı gelmemek ve her şeyi onaylamak.
Duygunun cinsiyeti olmaz olamaz canım kardeşim! Öfke müziğe benzer ve kadın da erkek de bu müzikle pekala güzel bir dans sergileyebilir.
