Özcan’a İthafen

Üsküdarlı Annemiz 1929 doğumlu Uğur Özcan Ergenekon’u 11 Haziran 2018 günü kaybettik. Aziz naşı Ankara’daki Asri Cebeci Mezarlığında bulunan aile kabrine defnedildi. Aynı kabirde kayınvalidesi Alime Ergenekon (Konya, Belekler ve Sille; 1881-1941) eşi ve babamız Ali Behiç Ergenekon (Konya Sille; 1909-2001) yatmakta. Aşağıdaki şiirler, babamın Özüm diye hitap ettiği anneme ithafen ve armağan olarak yazdığı şiirlerini topladığı el yazması şiir defterinden alıntıdır.

Uğur Özcan Aydoğan ve Ali Behiç Ergenekon Çifte Kayalar/Salacak/İstanbul 1948

ANNEMİN RUHU VE ARMAĞANI

Mezarımda beni her zaman yoklayan oğlum

Diz çöküp te başımda bir dem ağlayan, oğlum

Evlen! Gül! Bahtiyar ol şu garip Dünya’da Sen;

Bir sevinsin kabrinde bu bahtsız anan, oğlum.


Görmek isterdim elbet, ben de bir muradımı

Anmak için o güzel gelin Özcan adını..

Yaz görmeyen ömrüme gelsin diye bir bahar

Dilerdim Allah’ın bu lütfünü, ihsanını


Şimdi ruhum göklerde..cismim ise yerlerde…

Beni ananlar: “Sen bir hayal oldun!” derler de

Ruhum üzülür, sızlar, yanar, ah-u zar eyler

Mesut günlerinizi görmeyi görmeği pek özler de


Tanrı’nın huzurunda secdeye varırım ben;

Nazarlardan korusun diye yalvarırırm ben;

Taktis ederim aziz ruhlu dilber kızımı.

Armağan et, resmimi! Sevinir sanırım ben.

Kur. Binbaşı Ali Behiç Ergenekon, ANKARA 27 Mart 1949

El Yazması şiir Kitabı s.87


ÖZCAN SENİ ANDIM

Başı gökleri delen ak başlı Erciyeş’in

Bir gönül özlemiyle geçtim eteklerinden.

Gördüm pembe ufkunu burda doğan güneşin

Seni andım, ey Sevgilim, gönülden ..ta derinden.


Selam söyledim senden..benden ve hepimizden:

Atanın diyarına..taşına..toprağına..

Ve bir zamanlar burda ömür sürüp tüketen,

Seni bana yadıgar eden ecdat dağına..


Karabulutlar sarmış heybetli Erciyeş’i

Kapatmış göğü yer yer kasvetli kara tüller.

Hatırlatır geçmişteki batan binbir Güneşi.

Bir matem havası var! Sanki dertli gönüller.


Kur. Binbaşı Ali Behiç Ergenekon, Tren 22-6-1949

El yazması Şiir Kitabı s. 98



Özcan ve Behiç, Salacak, Üsküdar, İstanbul 1948


SEVGİLİ ÖZÜM

Zevkle beklediğimiz ilkbahar günleri,

Öylesine berrak ki…

El’ele olduğumuz sürece,

Sen güneş gibi sıcak ve güzelsin,

Ben bulutlar gibi hafifim.

Ne bir kuş kanadı, ne de bir rüzgâr isteriz,

Sonsuza dek yolumuz açıktır.

Sıralı sünnetli iki çocuğumuz oldu:

Biri Begümşen’dir öteki Bumin’dir.

İki de torunumuz vardır, onlar da

Emre ile Asenadır.

Hepimiz bahtiyarız!..

Behiç Ergenekon Yenimahalle, ANKARA 27 Nisan 1997


ÖMÜR

Şen günler bir kırlangıç,

Sanki vuruyor kanat,

Kederli günler sanki

Kurulmamış bir saat


Biri rüya tadı

Biri de şeref için kadı,

İkisinin de asıl adı

Saadet ve Selamet

Behiç Ergenekon Yenimahalle ANKARA 27.04.1997

Bunları da sevebilirsiniz