Öldürdüler Almina’yı

Almina, henüz 1 yaşındayken Gaziantep’te bir PKK bombasıyla parçalandı.Göğsünde uyuduğu annesi bile koruyamamıştı onu.

***

O sabah çok zor uyanmıştı Almina. Annesinin yanında uyumasına rağmen geceyi çok huzursuz geçirmiş, uykusunu tam olarak alamamıştı. Sürekli değişik kabuslar görmüş, her birinde sıçrayarak uyanmış ve ağlayarak annesine sarılmıştı. Her defasında annesi, «Yavrum benim! Ne oldu sana böyle? Nazar mı değdi yoksa?” diyerek saçlarını okşamıştı. O da kendini güvende hissedip yeniden uykuya dalmıştı. O gece Almina’nın şanssızlığı daha uyur uyumaz başlamıştı. Normalde büyüklerin karabasanı olması gereken bir karabasan, o gece yanlışlıkla onun uykusuna yerleşmiş, gitmek bilmemişti.

***

Almina, gece sütünü içmiş ve annesinin yatağına onunla birlikte yatmıştı. Bayılırdı annesine sarılarak uyumaya. Başını annesinin göğsüne gömerek uyurken dünya umurunda olmazdı. Ama işte o gece farklı olacaktı. Çünkü Türkiye’nin üzerindeki karabasan yanlışlıkla küçük bir kızın, Almina’nın rüyasını mesken tutmuştu. Oysa bu karabasan erişkinlerin sorunu olmalıydı. Uykuya henüz dalmıştı ki, rüyasında Öcalan’ı görmüştü. Ödü patlamış, ondan kaçmaya çalışırken bir büyük yetkili kendisini yakalamış ve Öcalan’ın kucağına vermeye çalışmıştı. Çok korkmuştu Almina. Dehşet içinde ağlayarak uyanmış ve annesinin boynuna sıkı sıkı sarılmıştı.

Annesi başını öpmüş, pış pış yaparak yeniden uyumasını sağlamıştı.

***

Almina uykuya dalar dalmaz kulağına, Hüseyin Çelik adında birinin, PKK’nın öldürdüğü askerlerimizi aşağılayan sözleri geldi. Öyle kızdı ki, rüyasında tırnaklarını Hüseyin Çelik’e geçireyim derken annesinin canını yaktı. Bu kez annesiyle birlikte uyandılar.

***

Almina’nın kabusu bu kez PKK’lılarla sarmaş dolaş olan BDP milletvekilleriydi. Onların görünce korkusundan annesine daha sıkı sarıldı. Ama bir ara, teröristin kalaşnikofu neredeyse burnuna değecekti. İşte o zaman çığlık atarak uyandı ve ağlamaya başladı.

Annesi, «Almina’m sende bu gece bir şey var!” diyerek kalktı ve onu kucağına alarak biraz dolaştırdı.

Ama o gece Almina’yı seçmiş olan karabasan yakasını bırakacak gibi değildi.

***

Uykuya dalmıştı ki, Obama’nın sesini duydu. Tayyip Erdoğan’a, «Esad ile dost olamazsın! Bu geceden tezi yok onunla düşman olacaksın!” diyordu. Ne olduğunu tam olarak anlamadan, Suriye’de insanların öldürülmeye başladığını, kan gövdeyi götürdüğünü gördü.

Uykusunda ağlamaya başladı. Ama bir de ne görsün, Obama ile Tayyip Erdoğan el ele tutuşmuş, bu katliamı keyifle seyretmiyorlar mı… İşte o zaman yerinden fırlayarak onları tekmelemek isteyince yatağında sıçrayarak uyanıverdi.

***

Geceyi zor geçirmişti Almina. Gördükleri onu çok yormuş, sabah uyanmak istemişti bir türlü.

Öğleden sonra annesinin kucağında alışverişe gidiyorlardı. Çok keyifliyi. Uyuyakalmıştı annesinin göğsünde.

Derken…

Almina kendini göklerde uçarken buldu.

Ne sıçrayarak uyanabilmiş, ne de annesinin boynuna sarılabilmişti.

***

Yukarılarda sonsuzluğa giderken, son bir kez aşağıya, Ankara’ya baktı.

Mehmetçiğe ‘Kelle’ diyenleri…

‘Birkaç Mehmet öldü diye…’ diyerek askerimizi aşağılayanları…

PKK ile işbirliği yapanları…

ABD ile işbirliği yaparak Irak’ta ve Suriye’de yüz binlerce insanın ölümünü seyredenleri gördü.

«Lanet olsun sizlere… Alın dünyanızı başınıza çalın,” diyerek uçtuuu gitti.

Bunları da sevebilirsiniz