25/05/2017 Hürriyet’ten İsmail Saymaz’a konuşan genç kadın psikolojik destek aldıktan sonra hayata yeniden başladı. Bir büyükşehirde üniversite okuyan genç kadın aynı zamanda yetiştirme yurdunda kalanlara tanınan haklar gereği yaklaşık üç ay önce KPSS’siz memuriyete alınarak çalışmaya da başladı. ‘Kimseye anlatmıyordum’ Kendi maaşıyla üniversiteye hazırlanan kardeşine harçlık gönderen genç kadın, kalabalığın içinde kaybolmak için büyükşehiri seçtiğini anlattı. Üç yıl boyunca psikolojik destek ve ilaç tedavisi gören genç kadın yaşadıklarını şöyle anlattı: “Zordu. Arkadaşlarım hep ailelerinin yanında ve moralleri iyiydi. Ben sürekli yalnızdım. Sadece yalnız kalmak istiyordum. Mahkemeye gitmek, kimseyi görmek istemedim. Haberleri takip ediyor, kendimi gizliyordum. Kimseye anlatmıyordum. Yurtta mesela, kızlarla akşam yemeği yiyorduk. Akşam haberleri açıktı. Bir gün benim haberim çıktı. Kızlar yorum yapmaya başladı; ‘Yazık’ bilmem ne diye… Ben sessiz sessiz izledim. Ben olduğumu bilmiyorlardı; hep sakladım. Bugüne kadar arkadaşlarıma söylemedim.” ‘Çocuk iç çamaşırları bulmuşlardı’ Kendisini istismar eden emniyet yetkilisini ‘sapık’ diye niteleyen genç kadın, başka çocukların da mağdur edilmiş olabileceğini kaydederek şunları söyledi: “Sapık yani. Başka bir şey diyemiyorum. Eşi de vardı. Aracından çocuk iç çamaşırları çıkmıştı. Bana gösterdi polisler, ‘Bu senin mi?’ diye. Bilgisayarında çocuk videoları çıkıyordu. Aklım almıyor. Nasıl bu kadar olabilir? Ve nasıl beni bulmuş olabilir? Diyorum ki, iyi ki ortaya çıktı, yoksa daha başkaları da vardı belli ki. Çünkü bana ait olmayan şeyler vardı o arabada.” ‘Beni koruması gerekirdi’ Polisin 28 yıl dört ay ceza almasını olumlu bulan genç kadın, “Hapse tıkılması iyi oldu bence. Tabii, af çıkmazsa” derken diğer 19 gencin daha ilk duruşmada tahliye edilmesiyle ise intihar etmeyi bile düşünmüş: “Korkuyordum. Kırmızı halılar serilmediği kalmıştı, hapisten çıkarken.” Sadece polisin ‘sembolik’ olarak cezaevinde tutulduğuna inanan genç kadın, “Polisin avukatı, baronun çocuk hakları bürosunun başkanıydı. Beni koruması gerirken onu koruyordu. Benim suçum neydi yani şimdi” dedi. Bazıları hala rahatsız ediyormuş Yargılama sonunda, yaşları 14 ile 18 arasında değişen 27 gence bir ile beş yıl arasında ceza verilip hükmün açıklanmasının ertelendiğini hatırlatan genç kadın adaletin kendisini korumadığını vurguladı: “Sadece polis cezaevinde. Diğerlerinin 18’den küçük olduğunu söylüyorlar ama büyük olanlar da var. Açıkçası ceza almadılar. Aileleri suçları yokmuş gibi oğullarına sahip çıktı. Sanki isteyerek yapmışım gibi yaymaya çalıştılar. Şimdi olay soğuduktan sonra beni rahatsız etmeye başladılar. Nasılsa unutuldu diye sanırım, sosyal medyadan mesaj atıyor, kinlerini kusuyorlar.” ‘Dışarıda gülmem’ Kendi ayaklarının üzerinde durmanın çok güzel olduğunu belirten genç kadın, “O olayı unutmuş olmam ve atlatmış olmamdan ötürü çok mutluyum. Üzülmemeye çalışıyorum” derken, yine de artık erkeklere güvenmediğini söyledi: “Dışarıda gülmem. Yakın arkadaşlarımın yanında gülerim.” Genç kadın, sosyal medyada da gençlerin dikkat etmesi gerektiğini belirtti: “Gençlerin sosyal medya kullanımına çok dikkat etmeleri gerekiyor. Ben sokakta daha rahat yürüyebiliyorum. Sokaktaki insandan değil, sosyal medyadaki insandan daha çok korkmaları gerekir.”

25/05/2017 Hürriyet’ten İsmail Saymaz’a konuşan genç kadın psikolojik destek aldıktan sonra hayata yeniden başladı. Bir büyükşehirde üniversite okuyan genç kadın aynı zamanda yetiştirme yurdunda kalanlara tanınan haklar gereği yaklaşık üç ay önce KPSS’siz memuriyete alınarak çalışmaya da başladı. ‘Kimseye anlatmıyordum’ Kendi maaşıyla üniversiteye hazırlanan kardeşine harçlık gönderen genç kadın, kalabalığın içinde kaybolmak için büyükşehiri seçtiğini anlattı. Üç yıl boyunca psikolojik destek ve ilaç tedavisi gören genç kadın yaşadıklarını şöyle anlattı: “Zordu. Arkadaşlarım hep ailelerinin yanında ve moralleri iyiydi. Ben sürekli yalnızdım. Sadece yalnız kalmak istiyordum. Mahkemeye gitmek, kimseyi görmek istemedim. Haberleri takip ediyor, kendimi gizliyordum. Kimseye anlatmıyordum. Yurtta mesela, kızlarla akşam yemeği yiyorduk. Akşam haberleri açıktı. Bir gün benim haberim çıktı. Kızlar yorum yapmaya başladı; ‘Yazık’ bilmem ne diye… Ben sessiz sessiz izledim. Ben olduğumu bilmiyorlardı; hep sakladım. Bugüne kadar arkadaşlarıma söylemedim.” ‘Çocuk iç çamaşırları bulmuşlardı’ Kendisini istismar eden emniyet yetkilisini ‘sapık’ diye niteleyen genç kadın, başka çocukların da mağdur edilmiş olabileceğini kaydederek şunları söyledi: “Sapık yani. Başka bir şey diyemiyorum. Eşi de vardı. Aracından çocuk iç çamaşırları çıkmıştı. Bana gösterdi polisler, ‘Bu senin mi?’ diye. Bilgisayarında çocuk videoları çıkıyordu. Aklım almıyor. Nasıl bu kadar olabilir? Ve nasıl beni bulmuş olabilir? Diyorum ki, iyi ki ortaya çıktı, yoksa daha başkaları da vardı belli ki. Çünkü bana ait olmayan şeyler vardı o arabada.” ‘Beni koruması gerekirdi’ Polisin 28 yıl dört ay ceza almasını olumlu bulan genç kadın, “Hapse tıkılması iyi oldu bence. Tabii, af çıkmazsa” derken diğer 19 gencin daha ilk duruşmada tahliye edilmesiyle ise intihar etmeyi bile düşünmüş: “Korkuyordum. Kırmızı halılar serilmediği kalmıştı, hapisten çıkarken.” Sadece polisin ‘sembolik’ olarak cezaevinde tutulduğuna inanan genç kadın, “Polisin avukatı, baronun çocuk hakları bürosunun başkanıydı. Beni koruması gerirken onu koruyordu. Benim suçum neydi yani şimdi” dedi. Bazıları hala rahatsız ediyormuş Yargılama sonunda, yaşları 14 ile 18 arasında değişen 27 gence bir ile beş yıl arasında ceza verilip hükmün açıklanmasının ertelendiğini hatırlatan genç kadın adaletin kendisini korumadığını vurguladı: “Sadece polis cezaevinde. Diğerlerinin 18’den küçük olduğunu söylüyorlar ama büyük olanlar da var. Açıkçası ceza almadılar. Aileleri suçları yokmuş gibi oğullarına sahip çıktı. Sanki isteyerek yapmışım gibi yaymaya çalıştılar. Şimdi olay soğuduktan sonra beni rahatsız etmeye başladılar. Nasılsa unutuldu diye sanırım, sosyal medyadan mesaj atıyor, kinlerini kusuyorlar.” ‘Dışarıda gülmem’ Kendi ayaklarının üzerinde durmanın çok güzel olduğunu belirten genç kadın, “O olayı unutmuş olmam ve atlatmış olmamdan ötürü çok mutluyum. Üzülmemeye çalışıyorum” derken, yine de artık erkeklere güvenmediğini söyledi: “Dışarıda gülmem. Yakın arkadaşlarımın yanında gülerim.” Genç kadın, sosyal medyada da gençlerin dikkat etmesi gerektiğini belirtti: “Gençlerin sosyal medya kullanımına çok dikkat etmeleri gerekiyor. Ben sokakta daha rahat yürüyebiliyorum. Sokaktaki insandan değil, sosyal medyadaki insandan daha çok korkmaları gerekir.”